Her sabah uyandığında bir müzik başlar duyabilirsen…
Ve o bir dansla birlikte tamamlanmak ister.
Güne başlamanın ve yaşamanın bir ritmi vardır.
Eğer esneyebiliyorsan, bedenini müziğin ritmine bırakabiliyorsan,
Muhteşem bir dans çıkar ortaya.
Adımlarını sayarak dans ediyorsan, yanlış yapma endişesiyle.
Müziği duyamazsın.
Bedenin kasar kendini, keyif almak değildir onun yaşadığı acı çekmek olur.
Esnemeyen bir beden için dans eziyettir.
Kimi ise müziği içinde duyar ancak dans etmeye cesareti olmaz.
O biri gelsin onu kaldırsın diye kaç şarkı beklemiştir kim bilir.
En büyük korkusu ise “Ya diğerleri gibi güzel dans edemezsem” olur.
Peki siz…
Dans edenlerden mi, yoksa dansa kalkanlardan mısınız?
Yoksa hala dansa kaldırılmayı mı bekliyorsunuz…
Ya bu son şarkı ise …
Müzik bitmeden kalkmalı dansa…
Çünkü Sezen’in şarkısındaki gibi…

“Acısıyla, tatlısıyla ne şahane şey yaşamak”